Nog één keertje schaatsen

Geplaatst op vrijdag, 19 maart 2021 |

Achter bij het slootje van de Kievit 7 in Zuid-Scharwoude stapte Ans Spaansen-Bruijn op de schaats. Want ja, langs de Lepelaar stonden allemaal auto’s waaruit schaatsgrage lieden stapten. Zij was niet te houden! Zelf had ik mijn noren aan ons kleinkind Tess Spaansen gegeven, want de vorige keer verschool elke scheur in het ijs zich verraderlijk voor mij. Een ruim uur later werd er door jong vrouwvolk in schaatstenue op de achterdeur geklopt. Schrikt u niet meneer, maar uh uh, wij brengen uw vrouw die op het ijs is gevallen. Haar pols ziet er niet best uit, wij denken dat die toch wel is gebroken. Wij, dat waren de zeer zorgzame Mariska Lodder en Toine Merk. Met andere zorgzame jongelui hadden ze Ans op een slee gezet en achter bij de Kievit de kant opgeholpen. Vooral Mariska bekeek als een soort Florence Nightingale die grijze langharige Coronadoffers van 75 en 77 eens. Zij opperde welke stappen moesten worden ondernomen. Of zij de dokter of eerste hulp alvast wilde bellen en of mevrouw zich mogelijk misselijk ging voelen? De linkerpols werd nog eens nadrukkelijk bekeken van de rechtshandige Ans. De huisarts verwees naar het NWZiekenhuis in Alkmaar. Dat durfde haar Jan niet aan omdat hij die middag wat hoesterig werd. Achter een mondkapje in zo’n ziekenhuis was niet te doen. Onze jongste zoon Dennis sloot zijn Van der Pollbedrijf op die vrijdag snel af en bracht moeder Ans naar het ziekenhuis. Omdat zij bepaald niet de enige scheve schaatsenrijdster was geweest kon zij pas om half twaalf, voorzien van gips en mitella, worden opgehaald.

Uiteraard wilden wij het zorgzame stel op de hoogte houden van het vervolg en kreeg ik van Toine zijn krabbeltje Toine Merk  Schippersloot 12 BOL. Man, dan ben jij die Toine die ik als “de Toine van LSVV” in wedstrijdverslagen lees. Merkbaar een zoon van zijn voetbalprof-vader die ook ooit bij Twente zijn voetbaltalent had laten merken. Vanzelfsprekend wilden wij dat Schipperslootse paar bedanken. Bij Van der Poll sprak ik een bekend LSVV-bestuurder Nico Kunst, die ik vroeg of Toine te verblijden zou zijn met wat biertjes. Dat is wel zéker Jan! Zo gingen Ans en Jan met een boeket en fles wijn voor Mariska, een set Langedijker biertjes voor Toine naar de Schippersloot, waar hun peuters Jasmine en Milo de weer gekortwiekte pensionado’s met rode avondkoontjes gadesloegen. Ik heb daar een foto van gemaakt en vroeg een mij zeer bekend LSVV-echtpaar José en Willem Tijm hoe onze dank in de analen van LSVV een plek zou kunnen krijgen. Willem ging terugmailen over website en URL en met jouw tekst lukt dat jou wel. Dus niet! Deze tekst stuur ik naar de aangetrouwde familie Tijm van mijn Ans en José’s Willem zal vast digitaal wel zo kundig zijn dit met bijgeleverde foto in het LSVV-bolwerk een merkbare plek te geven.

Op de tennisbaan was het met Willem altijd best gezellig. Maar … die aardigheid van Willem was daar altijd wat eigenaardig, want hij gaf nooit aan welke kant hij de bal hard of gluiperig zacht naar mij sloeg. Deze dankzegging laat hij zeker en vast op de juiste plek landen.

Jan Spaansen, mantelzorger in opleiding