Zaterdag 11 februari 2017, de dag dat de jongens van J09-1 echte kerels werden

Zaterdag 11 februari werd er aangeven op onze site dat er 59 afgelastingen waren dit weekend, 1 team ging door. Heel LSVV  lag stil, behalve 1 team. Heel afdeling West lag eruit behoudens 1 team . De hele week hadden we contact met Ton, de terreinknecht van DSS uit Haarlem, onze tegenstander van vandaag. Ton is liefhebber van het spelletje en had dit jaar nog geen afgelastingen en wilde dit graag zo houden. Waar in heel Nederland een paar centimeter sneeuw lag was er in Haarlem niets gevallen, zo gaf hij aan. Via de telefoon kregen we foto’s en filmpjes van Paay en van Haarlem. Beide waren hartverwarmend.  Ook in Haarlem lag sneeuw maar Ton gaf aan dat het door moest gaan, niet aflasten en gewoon ballen.  Het was tenslotte ook een topper. Zij ongeslagen en wij de uitdager. We mochten wel een uurtje later dan oorspronkelijk geplant spelen want hij dacht dat we uit Limmen kwamen ipv Langedijk. Voetbal is daarentegen een buitensport en daar hoort ook dit weer bij. Wil men in Nederland voetballen dan moet het eigenlijk een graad of 18 zijn maar niet boven de 20 want dan zweten we iets te snel, een flauw zonnetje maar weer niet in de ogen want dat is niet lekker en daarbij het liefst een klein windje in de rug maar ook weer niet te hard en dan ook nog eens spelen op kunstgras, want een hobbeltje of polletje is zeer vervelend. Maar als het wat koud is, een straffe wind, gevoelstemperatuur van -6 en wat sneeuw dan zitten we gelijk binnen achter de schermpjes. LSVV J09-1 gelukkig niet. Wij moedigden Ton juist aan om door te zetten, de velden beschikbaar te houden en onder geen beding af te lasten. Wij houden van het spelletje en gaan elke uitdaging aan en laten ons niet afschrikken door wat sneeuw. Zo geschiedde, want het ging door. Zoals het hoort. Voetbal is een grote mannensport.
In colonne kwamen we aan, het sneeuwde een klein beetje bij aankomst. Zij waren al omgekleed en gingen al inschieten. Na een perfecte wedstrijdbespreking ging de eerste helft van start. Het ging gelijk op en we waren echt aan elkaar gewaagd. Wij 1-0 voor. Zij 1-1 en wij prachtig de 2-1 tegen de touwen.  Rust. Jammer genoeg bleven we op het veld, het was een stuk lopen naar de kleedkamers en zij gaven voor de wedstrijd al de ranja voor in de rust. Kou voelde we niet meer want we zaten vol adrenaline van de eerste helft. We speelden goed en stonden toch terecht op de 2-1 voorsprong. Ondertussen begon het harder te sneeuwen en werd het zicht al minder. De rust doet ons altijd wel goed maar die werd ons nu toch enigszins ontnomen. Maar goed, het was toch al een survival dus dit kon er ook nog wel bij. De tweede helft werd er een om te watertanden. Niet vanwege ons spel maar vanwege de inzet normaliter niet onze sterkste kant. In de tweede helft kwamen we er eigenlijk niet meer aan te pas, een paar uitbraakjes maar geen grote kansen. Zij gingen op jacht en hadden door dat wij stonden te wankelen maar we hielden stand. Het ging ook al harder sneeuwen.  Ieder keer een voetje ertussen tot grote ergernis van hen maar uiteindelijk kwamen we toch even wat kracht en power tekort om die 2-2 te voorkomen. Zij alsmaar meer druk zetten maar we hielden stand. Een keurige 2-2 in een heroïsche sneeuwwedstrijd. Meer zat er niet in en dan moet je tevreden zijn met een punt. We doen nog volop mee maar we moeten wel wat sterker worden en ook wat beter spelen, maar daar gaan we weer aan werken.

Groeten Dennis