Wedstrijdverslag WBSV VR2 – LSVV VR1
Geplaatst op donderdag, 17 november 2016 |Nadat vorige week de voetbal op het laatste moment werd afgelast konden we deze week weer spelen. WBSV zou de tegenstander zijn van vandaag. Diep weggestopt in de polder vonden we bij aankomst een heus kunstgrasveld. Vandaag zouden we dus geen last hebben van de regen.
De vele aankopen van de dames zijn hier al vaak voorbij gekomen en nee dan bedoel ik niet de laatste wintermode maar nieuwe speelsters. Meerdere malen moest ik mij verantwoorden bij de directie. Voor mij doen heb ik me dit jaar nog ingehouden maar ja als de kans om een speelster als Imke aan te schaffen voorbij komt dan laat je die niet gaan. En dus mochten we vandaag weer een nieuwe speelster verwelkomen.
Als je naar de bank keek dan zag die er goed gevuld uit maar er zaten ook wel wat pijntjes en blessures. Elaine, nog niet helemaal wedstrijdfit, Lara, op de weg terug maar nog niet wedstrijdfit, Daphne, al kon die “blessure” het beste genezen worden door wat slaap. Mevrouw had zich namelijk verslapen.
Naast deze dames hadden we ook de geblesseerde Melissa mee en Romy. Laatstgenoemde presteerde het afgelopen week om de New York marathon uit te lopen. 42 kilometer en 195 meter. Een afstand waar elk ander normaal mens de auto voor pakt ( ik in ieder geval wel) besloot mevrouw rennend af te leggen. En met succes! Niet alleen een persoonlijke overwinning maar ook nog eens een mooi bedrag opgehaald voor een heel goed doel. Daar nemen we diep onze hoed voor af!
Genoeg voorbeschouwd want er werd natuurlijk ook nog gevoetbald. En ik weet niet wat de meiden hadden gedaan voor de wedstrijd maar het ging als een tierelier. WBSV die vlakbij ons op de ranglijst stond had helemaal niks in te brengen vandaag. We beukten werkelijk waar op de deur! Enig nadeel was dat de keepster elke keer een antwoord had op onze aanvallen. Imke was dichtbij, Noelle was dichtbij, Angelique was dichtbij maar telkens was er daar die verdraaide keepster weer. Kirsten Merk moet dit allemaal hebben aangezien en het hare van hebben gedacht. In volle vaart kwam ze aan stormen maakte en passant nog een 1-2 met Marisa maar de lange rush had zijn tol geëist en het schot was wel hard maar net naast. Wat een beauty had dit kunnen zijn. Al was de 1-0 ook geen lelijk doelpunt. Met lichtvoetigheid van Messi begon Angelique aan een onnavolgbare rush dwars door de verdediging van WBSV. 1,2,3 zelfs 4 verdedigsters van WBSV werden het bos ingestuurd. De verdediging werd opengereten totdat mevrouw bij de keepster aankwam die tot dan alles had tegen gehouden maar dit schot zou haar te machtig worden. Kiezelhard werd de openingstreffer tegen de touwen gejaagd. Helaas bleef het bij deze goal voor wat betreft LSVV, aan de andere kant dan? Daar had Joyce vandaag een makkie. Af en toe moest ze reddend optreden maar heel veel stelde het niet voor. En dit is eigenlijk een trend die we de laatste wedstrijden vaker zien: onze keepster heeft het niet zo heel druk. En dat is mede te danken aan de ijzersterke verdediging, het maakt niet uit of ik nou Mariska, Lisette, Daphne, Lotte, Kirsten Merk, Angela of Kirsten Schreuder neerzet die verdediging staat als een huis. Fantastisch natuurlijk maar wie mag elke week weer van deze zeven dames een viermans verdediging maken? Juist! De trainer.
Goed met 1-0 de rust in, niet bepaald een uitslag die uitnodigt tot achterover leunen. Dus in de tweede helft scherp blijven en het spel van de eerste helft vasthouden.
Voor het eerst dit seizoen mocht ik de kunst van het vlaggen op mij nemen. Ik had dan ook de tactische wijzigingen uitbesteed aan de bank om mij volledig op deze zeer belangrijke taak te storten. We hebben namelijk onlangs nog gezien wat er gebeurd als je dit niet helemaal goed doet. En met ondergetekende rennend langs de zijlijn gingen de meiden vrolijk door waar ze voor de rust mee waren opgehouden. Ook deze helft had WBSV niet veel in te brengen al kwamen ze steeds meer op onze helft en zelfs af en toe gevaarlijk voor het doel. Maar met Joyce tussen de palen ging er vandaag geen bal in. Een keer werd het heel spannend toe een bal maar niet weg wou voor het doel. Gelukkig kon Mariska de bal een roei geven en was het gevaar al weer geweken.
De wedstrijd begon wel steeds meer naar WBSV te kantelen en net op het moment dat ik wou ingrijpen met een paar wissels werd het spel stil gelegd. Een van de meiden van WBSV lag op de grond. Je kon meteen zien, dit is niet goed. het was een epileptische aanval. Gelukkig wisten de medespeelsters meteen wat ze moesten doen en kwam ze niet veel later weer een beetje bij kennis. Gelukkig nam de scheidsrechter de enige juiste beslissing: afkappen het is mooi geweest zo! Volkomen terecht. Al is dit natuurlijk niet de manier waarop je wil winnen maar gelukkig zijn er heel veel dingen een stuk belangrijker dan dit spelletje. In de kantine kwam de dame gelukkig weer een beetje bij en kon ze niet veel later door haar moeder opgehaald worden. Wie weet lezen de mensen van WBSV dit stukje wel en daarom via deze weg namens alle speelsters van LSVV en ondergetekende: heel veel sterkte en beterschap en hopelijk zien we je weer bij de thuiswedstrijd!
De vele aankopen van de dames zijn hier al vaak voorbij gekomen en nee dan bedoel ik niet de laatste wintermode maar nieuwe speelsters. Meerdere malen moest ik mij verantwoorden bij de directie. Voor mij doen heb ik me dit jaar nog ingehouden maar ja als de kans om een speelster als Imke aan te schaffen voorbij komt dan laat je die niet gaan. En dus mochten we vandaag weer een nieuwe speelster verwelkomen.
Als je naar de bank keek dan zag die er goed gevuld uit maar er zaten ook wel wat pijntjes en blessures. Elaine, nog niet helemaal wedstrijdfit, Lara, op de weg terug maar nog niet wedstrijdfit, Daphne, al kon die “blessure” het beste genezen worden door wat slaap. Mevrouw had zich namelijk verslapen.
Naast deze dames hadden we ook de geblesseerde Melissa mee en Romy. Laatstgenoemde presteerde het afgelopen week om de New York marathon uit te lopen. 42 kilometer en 195 meter. Een afstand waar elk ander normaal mens de auto voor pakt ( ik in ieder geval wel) besloot mevrouw rennend af te leggen. En met succes! Niet alleen een persoonlijke overwinning maar ook nog eens een mooi bedrag opgehaald voor een heel goed doel. Daar nemen we diep onze hoed voor af!
Genoeg voorbeschouwd want er werd natuurlijk ook nog gevoetbald. En ik weet niet wat de meiden hadden gedaan voor de wedstrijd maar het ging als een tierelier. WBSV die vlakbij ons op de ranglijst stond had helemaal niks in te brengen vandaag. We beukten werkelijk waar op de deur! Enig nadeel was dat de keepster elke keer een antwoord had op onze aanvallen. Imke was dichtbij, Noelle was dichtbij, Angelique was dichtbij maar telkens was er daar die verdraaide keepster weer. Kirsten Merk moet dit allemaal hebben aangezien en het hare van hebben gedacht. In volle vaart kwam ze aan stormen maakte en passant nog een 1-2 met Marisa maar de lange rush had zijn tol geëist en het schot was wel hard maar net naast. Wat een beauty had dit kunnen zijn. Al was de 1-0 ook geen lelijk doelpunt. Met lichtvoetigheid van Messi begon Angelique aan een onnavolgbare rush dwars door de verdediging van WBSV. 1,2,3 zelfs 4 verdedigsters van WBSV werden het bos ingestuurd. De verdediging werd opengereten totdat mevrouw bij de keepster aankwam die tot dan alles had tegen gehouden maar dit schot zou haar te machtig worden. Kiezelhard werd de openingstreffer tegen de touwen gejaagd. Helaas bleef het bij deze goal voor wat betreft LSVV, aan de andere kant dan? Daar had Joyce vandaag een makkie. Af en toe moest ze reddend optreden maar heel veel stelde het niet voor. En dit is eigenlijk een trend die we de laatste wedstrijden vaker zien: onze keepster heeft het niet zo heel druk. En dat is mede te danken aan de ijzersterke verdediging, het maakt niet uit of ik nou Mariska, Lisette, Daphne, Lotte, Kirsten Merk, Angela of Kirsten Schreuder neerzet die verdediging staat als een huis. Fantastisch natuurlijk maar wie mag elke week weer van deze zeven dames een viermans verdediging maken? Juist! De trainer.
Goed met 1-0 de rust in, niet bepaald een uitslag die uitnodigt tot achterover leunen. Dus in de tweede helft scherp blijven en het spel van de eerste helft vasthouden.
Voor het eerst dit seizoen mocht ik de kunst van het vlaggen op mij nemen. Ik had dan ook de tactische wijzigingen uitbesteed aan de bank om mij volledig op deze zeer belangrijke taak te storten. We hebben namelijk onlangs nog gezien wat er gebeurd als je dit niet helemaal goed doet. En met ondergetekende rennend langs de zijlijn gingen de meiden vrolijk door waar ze voor de rust mee waren opgehouden. Ook deze helft had WBSV niet veel in te brengen al kwamen ze steeds meer op onze helft en zelfs af en toe gevaarlijk voor het doel. Maar met Joyce tussen de palen ging er vandaag geen bal in. Een keer werd het heel spannend toe een bal maar niet weg wou voor het doel. Gelukkig kon Mariska de bal een roei geven en was het gevaar al weer geweken.
De wedstrijd begon wel steeds meer naar WBSV te kantelen en net op het moment dat ik wou ingrijpen met een paar wissels werd het spel stil gelegd. Een van de meiden van WBSV lag op de grond. Je kon meteen zien, dit is niet goed. het was een epileptische aanval. Gelukkig wisten de medespeelsters meteen wat ze moesten doen en kwam ze niet veel later weer een beetje bij kennis. Gelukkig nam de scheidsrechter de enige juiste beslissing: afkappen het is mooi geweest zo! Volkomen terecht. Al is dit natuurlijk niet de manier waarop je wil winnen maar gelukkig zijn er heel veel dingen een stuk belangrijker dan dit spelletje. In de kantine kwam de dame gelukkig weer een beetje bij en kon ze niet veel later door haar moeder opgehaald worden. Wie weet lezen de mensen van WBSV dit stukje wel en daarom via deze weg namens alle speelsters van LSVV en ondergetekende: heel veel sterkte en beterschap en hopelijk zien we je weer bij de thuiswedstrijd!
Met vriendelijke groet,
Remco van Kessel