Wedstrijdverslag LSVV VR1 – GSV VR1

Geplaatst op donderdag, 3 november 2016 |

4 wedstrijden waren de dames al op rij ongeslagen toen de dames van GSV langskwamen in Langedijk. Ik had dit weekend zowaar de beschikking over een goed gevulde bank met maar liefst 4 wissels. Nadeel is dan wel altijd dat je 4 dames moet teleurstellen. Na de warming up en de meiden de opstelling verteld te hebben konden we beginnen.
Normaal gesproken geef je als coaches elkaar nog een handje en wens je elkaar succes,  maar dat was deze keer niet aan de orde. De coach van de tegenstander was niet eens in de buurt van de dug-out te bekennen, hij stond namelijk aan de overkant van het veld. Waarom hij daar stond werd al snel duidelijk.
GSV had namelijk één tactiek, één  tactiek die niks te maken had met opkomende backs, een ruit op het middenveld, zone dekken, of een hangende spits. Nee hun tactiek was buitenspel en alleen buitenspel. Het is natuurlijk heel makkelijk om nu een opmerking te maken over vrouwen en geen verstand hebben van buitenspel maar ik heb al jaren met tientallen vrouwen gewerkt die exact wisten wat buitenspel is. Het waren ook niet de dames die deze regel niet beheerste maar de mannelijke coach van het stel.
De beste man had zich namelijk achter de dame met de vlag opgesteld en vertelde haar dan vervolgens wat ze moest doen, waarom de beste man dan niet zelf de vlag ter hand nam was mij een raadsel.
Op het moment dat een van onze dames van achter de verdediger een sprint startte ging er meteen een vlag omhoog en werd de boel afgefloten. Ok dit kan een keer gebeuren maar nadat de toeschouwers van het andere veld het zelfs konden zien dat het geen buitenspel was begonnen de gemoederen op de LSVV bank toe te nemen.
De beste man droeg een bril en ik vroeg me al snel af of hij zijn afspraken bij de opticien niet gemist had. Ik bood hem dan ook maar meteen aan om maandag samen naar de Specsavers te gaan voor een oogmeting.
Gelukkig trok Yentl zich er niet veel van aan en toen de bal op de rand van het strafschopgebied voor haar voeten kwam dacht ze geen moment na en haalde de trekker over: 1-0. Uiteraard keken we met z’n alle naar de overkant, was het geen buitenspel? Er stonden dan wel minstens 5 verdedigers tussen haar en het doel maar je weet het niet zeker met deze man. Maar gelukkig, de vlag bleef omlaag.
Door de zichtbeperkingen van de man aan de overkant vonden minstens 5 prachtige counters een onterecht voortijdig einde en zo gebeurde het dat we met slechts 1-0 de rust in gingen. Amy baalde inmiddels als een stekker, want los van een paar uittrappen had ze helemaal niks te doen gehad op doel. Ook de dames in de verdediging hebben het wel eens drukker gehad. Het moge duidelijk zijn het spel speelde zich af op de helft van GSV. En de spaarzame momenten dat ze over middenlijn kwamen keken de dames totaal verbaast om zich heen. Ze waren al die tijd druk bezig geweest met verdedigen geweest en buitenspel natuurlijk dat aanvallen een compleet onbekende bezigheid voor ze werd.
In de rust vertelde ik ook de dames dat ze heer een meester waren deze wedstrijd en dat we moesten oppassen dat het veld niet te klein maken. Meer de breedte op zoeken en door snel overtikken de aanval zoeken. Zo gezegd zo gedaan.
De tweede helft kon beginnen en doordat we van de helft wisselen drentelde de klaphark zonder vlag nu voor mijn neus. Nog steeds een meter achter een van zijn speelsters druk aanwijzingen geven. Mooi! Want ik kun nu over zijn schouder meekijken en zien dat we eigenlijk op zoek moesten gaan naar een Specsavers die ook op zondag op is. Want toen Yentl van achter haar directe tegenstander vertrok zag de schat nog steeds buitenspel. op de vraag hoe hij daar in godsnaam buitenspel in zag antwoorde hij: Ga jij eens in je dug-out zitten. En toen pas besefte ik dat deze brave borst er helemaal niets aan kon doen. De lieverd is stekeblind en was bang dat hij ,doordat hij mij niet kon zien, tegen me aan zou lopen  als hij heen en weer langs de lijn rent.
Onder tussen verplaatste het spel zich nog meer richting het doel van GSV waar een dame stond die behoorlijk goed kon keepen, niet zo goed als Joyce natuurlijk maar ze kon wel aardig een bal tegen houden. Noëlle was al even heel dichtbij maar haar schot miste net de kracht om de voorsprong op 2 te krijgen. Noëlle was ook vandaag weer bloedirritant, in de beste zin van het woord. Je moet als verdediger helemaal gek van haar worden. Deze dame is niet te dekken want ze loopt overal en is ook nog eens bloedsnel, dus als je even niet oplet ben je veel te laat om überhaupt  nog bij haar in de buurt te komen. Gelukkig kon Angelique wel de voorsprong verdubbelen met een welgemikt schot in de verre hoek bracht deze dame de score op 2. Dat ze lekker op dreef is, is goed te zien als je de statistieken erbij pakt: 8 wedstrijden gespeeld en  7 doelpunten. Nog een dame die het bloed onder je nagels kan halen( ook de beste zin van het woord)  is Rianne. Net als haar zus onvermoeibaar. Dit werd meteen duidelijk toen er een bal terug werd gespeeld op de keeper. Slim doorlopen van Rianne resulteerde in een uittrap die precies voor de voeten van Joyce kwam. Joyce die op dat moment vaak dichtbij een treffer was bedacht zich geen moment en haalde meteen uit volgens het principe niet nadenken maar rammen! Keeper was kansloos en zo kon Joyce van 30 meter afstand de eindstand bepalen op 3-0! Eigenlijk was dit doelpunt exemplarisch voor de wedstrijd, niet opgeven en door blijven bikkelen.
En zo werd de zegereeks weer uitgebreid en zijn we nu al 5 wedstrijden op rij ongeslagen! Volgende week? De koploper, dat wordt dus flink aan de bak om de ongeslagen status te behouden. En de coach van de tegenstander? Die pakte zijn rood-witte stok op en liep voorzichtig naar de kantine.
Met vriendelijke groet,
Remco van Kessel