Wedstrijdverslag LSVV VR1 – Koedijk VR1

Geplaatst op woensdag, 28 september 2016 |

Vorige week moesten de dames het even zonder mij doen, ik was op stage in Barcelona waar toch het mooiste voetbal wordt gespeeld. Tijdens mijn snuffelstage in Barcelona was het mijn doel om zoveel mogelijk het spel van Barcelona in mij op te nemen en uiteraard te vertalen naar de dames. Tikkie-takkie voetbal in de polder, zoiets.
Aan Barcelona lag het niet, die veegde Celtic met 7-0 van de mat. Alle sterren waren aanwezig en in bloedvorm.
Dus met een fijne bagage aan voetbalkennis stapte ik dinsdag weer op het vliegtuig. Zondag zou Koedijk langskomen. Geen makkelijke tegenstander.
Met weer een nieuwe aanwinst in de vorm van Lotte ( de sjeiks in het Midden-Oosten kijken al jaloers richting Langedijk, hoe dit die trainer dat toch met zijn budget) begonnen we een kwartier later dan normaal aan de wedstrijd.
De eerste helft was duidelijk voor Koedijk, het beoogde tikkie-takkie voetbal werd eerder tikkie-bal-kwijt voetbal. Het was nogal rommelig aan onze kant. En daar maakte de dames van Koedijk gretig gebruik van. Wat heet, ik had mijn plekje in dug-out nog niet gevonden of de eerste tegentreffer lag er al in.
Zo! We kunnen aan de bak dus! Ondanks verwoede pogingen kreeg LSVV maar geen grip op de wedstrijd met als gevolg dat Amy nog twee maal de bal uit het net mocht vissen. 3-0 met nog maar 5 minuten te spelen tot de rust zou elke tegenstander tevreden en met een glimlach de bal laten rondgaan. Niet bij Koedijk, de ergernissen van het, in hun ogen, fysieke spel bereikte een kookpunt. Gevloekt en getierd werd er op Gerard en in het bijzonder op sommige van onze speelsters. In mijn ogen was dit toch rijkelijk overdreven vooral omdat Koedijk zelf ook niet vies was van een stevig duel.
Gelukkig kon de hatelijke nul nog voor de rust van het scorebord. Een vrije trap op de rand van het strafschop gebied werd toegekend aan Yentl. Die na een behoorlijke harde ingreep even goed fris genoeg was zelf achter de bal te staan. Hard, strak en in de hoek werd het leer tegen de netten geknald. 1-3. We konden weer een beetje meedoen.
Ik probeer mijn praatje in de rust altijd zo positief mogelijk te houden. Maar het spel was bij vlagen echt LSVV dames onwaardig. De focus moest weer op simpel spelen, de bal het werk laten doen, zorgen dat je vrij staat, laat de verdediger jou zoeken niet andersom (precies! Zoals Barcelona speelt).
Gelukkig werd het spel ook een stuk beter in de tweede helft en vond Koedijk minder makkelijk de weg naar Amy. Maar wie achter staat moet risico’s nemen en die werden genadeloos afgestraft door Koedijk, met snelle dames voorin konden zijn bloedsnel counteren. Ondertussen begon ik me steeds meer af te vragen of ik nou in Camp Nou naar het spel van Barcelona zat te kijken of dat van Celtic. Want ondanks het vele ingrijpen van de dames achterin en de reddingen van Amy konden we niet voorkomen dat de uitslag opliep tot 6-1.
Geen fijne start van het nieuwe seizoen voor de dames dus. 3 competitiewedstrijden gespeeld en nog 0 punten, alleen een gelijkspel in de beker is toch een hele magere opbrengst tot nu toe. Dat moet beter tegen WMC. Een tegenstander die vroeger nog bekend stond om de grote nederlagen maar dit seizoen steeds meer de doelpunten kan tegen houden en ook steeds meer zelf tot scoren kan komen.
Met vriendelijke groet,

Remco van Kessel