Wedstrijdverslag ZAP VR1 – LSVV VR1
Geplaatst op woensdag, 6 april 2016 |
Met wederom een aantal nieuwe versterkingen op de achterbank gingen wij vol goede moed naar Breezand alwaar ZAP klaar stond voor de wedstrijd van die dag.Iedereen had zijn tas gepakt, de ballen waarmee, de bidons en ook de watertas lag veilig achterin de Alfa Romeo. Een ding waren we wel vergeten, klein detail hoor, stelde niet veel voor. De tas met de wedstrijdkleding stond nog keurig in het tassenrek waar Joyce hem de week ervoor had neer gezet. Joyce had nog keurig gezegd waar hij stond en dat de meiden hem mee moesten nemen. Net niet gelukt dus. Gelukkig kon ZAP uitkomst bieden, de meiden van ZAP gingen zelfs voor ons de tas met uitshirts ophalen en zo kon het dat om 14:00 er twee teams op het veld stonden beide in een shirt van ZAP.
Genoeg over kleding, voetbal daar waren we voor gekomen. Doordat Joyce, Lara en Angela genoten van een welverdiende wintersportvakantie had ik wat personele problemen. Ok inmiddels was Kirsten weer terug gekomen van een hele lange blessure maar dan nog had ik niet genoeg speelsters voor vandaag.Gelukkig kon Mandy ons weer uit de brand helpen. Daarnaast was Michelle bereid gevonden om ons bij te staan, Michelle had een paar jaar geleden nog bij de meiden A1 gespeeld. Helaas moest Maud op het laatste moment afzeggen maar met 2 wissels moest de klus wel te klaren zijn.
ZAP was altijd een tegenstander waar we het lastig tegen hadden maar waar we wel altijd als winnaar van het veld afstapte. Afgelopen november nog stapte met een klinkende 3-0 van het veld. Dat zou vandaag niet gebeuren want de wedstrijd was nog niet goed en wel begonnen of de 1-0 lag tegen de touwen. Een vlammende uitbraak van ZAP kon niet worden tegen gehouden en ook Maaike moest het antwoord schuldig blijven op het strakke schot tussen de palen.
Wat toen volgde was een aaneen schakeling van aanvallen op het doel van Maaike. Ik denk overigens wel dat de dames van ZAP de training “afronden op doel” al een tijd gemist hadden want de ene na de andere bal ging hoog over of ver naast. Maar om met Cruijff te spreken: je moet schieten om te scoren. En dat deden de dames van ZAP mij iets te vaak, dat schieten dan. Scoren was er niet bij voor hun maar helaas ook niet voor ons, op een enkele gevaarlijke corner van ons na waren de kansen niet talrijk voor LSVV deze helft.
Doordat er voor de wedstijd een minuut stilte werd gehouden voor de onlangs overleden Johan Cruijff schoten er steeds uitspraken van hem door mijn hoofd, degene die het best op deze wedstrijd sloeg was toch wel: voetbal is een spel van fouten, degene wie de minste fouten maakt wint. En dat was ook precies zo ( het lijkt me sowieso geen goed idee om Johan Cruijff überhaupt tegen te spreken, maar das logisch..). LSVV had het zwaar en stond vol onder druk, en als je onder druk staat ga je fouten maken. Voetbal is heel simpel maar simpel voetballen is heel moeilijk. En door die fouten kon ZAP telkens gevaarlijk voor de snufferd van Maaike komen. Maar zij maakten weer fouten in de afronding.
Dit was ook een van mijn punten in mijn praatje in de rust. Onder het genot van een lauw bakje thee zaten er 13 meiden me met vuurrode koppen uitgeput aan te kijken. Dus snel op adem komen, vocht innemen en hop naar de tweede helft.Die tweede helft werd een herhaling van zetten want ZAP bleef de boventoon voeren. Echter was Maaike nu niet meer de keepster maar Melissa. Maaike is niet alleen een uitstekende keepster maar ook een fantastische middenvelder. Melissa is, en dat weet inmiddels iedereen, een watervlugge spits, die zich fantastisch voelt bij het doel maar dan wel om de ballen er in te schieten! Maar mevrouw bewees vandaag dat ze de ballen ook gewoon heel goed kan tegen houden! Voorin werden haar taken overgenomen door Mandy. En die dat zeker niet onverdienstelijk. Wat heet! Mevrouw scoorde zelfs nog. Om nog eens een uitspraak van Cruijff er tegen aan te gooien: “Je moet een gat voor je laten vallen en er dan zelf inlopen.” Nou dat deed ze! Op eigen helft sprintte ze al weg van haar directe tegenstander. De grensrechter deed vervolgens resoluut de vlag omhoog. Maar gelukkig was de scheidsrechter wel gewoon wakker. Ik schijn nog te hebben aangegeven dat ik het niet geheel met de grensrechter eens was en dat een afspraak bij de Pearle geen slecht idee was voor haar. Mandy hield zich helemaal niet bezig met wel of geen varifocale glazen voor de grensrechter die dacht maar aan een ding en dat was scoren. En dat deed ze, alsof ze het de gewoonste zaak van de wereld was! Al was haar blik toen ze terugliep niet alleen blij vanwege de gelijkmaker maar ook een beetje boos, boos dat het zo’n pokken end lopen was. Hoe het ook zij het staat 1-1! Niet verdient maar wel heel lekker!
ZAP deed er nog een tandje bij, want ze moesten en zouden winnen. Maar hoe ze het ook probeerden die bal ging er niet in. de spanning was op de bank te snijden toen Melissa een bal uit het doel en op de lat stompte. De bal kwam terug het veld in maar Mariska wist nog net op tijd de bal over de achterlijn te koppen voordat ZAP de bal tegen de touwen kon jagen. Ook toen in de allerlaatste minuut ik zeker wist dat een schot van ZAP er in zou gaan wist weer een dame van LSVV dit te voorkomen. In een laatste krachtinspanning wist Romy de bal weg te krijgen en zo de 2-1 te voorkomen. Gelukkig floot de scheidsrechter niet lang daarna voor het eind van de wedstrijd en kon LSVV beschuldigd worden van de allergrootste diefstal ooit. Want wat hadden we deze overwinning gestolen. Door keihard te werken, dat moet wel gezegd worden. Want anders waren we echt onder de voet gelopen hier. Een speciale vernoeming verdient Daphne hier wel. Voor de mensen die Daphne nog niet kennen hierbij een kleine omschrijving. Klein van stuk, goed schot in de poten, kapt net als die andere kleine dame meer dan een houthakker in Alaska en heeft de longen van een paard, wat zeg ik van hele manege! Haar tegenstander vandaag was overal en nergens en Daphne bleef deze dame op de huid zitten. Ik denk dat ze vandaag 3 marathons heeft gelopen! Dus met deze grootse diefstal wist LSVV dames weer ongeslagen te blijven en konden we toch wel trots van het veld afstappen.
Remco