Wedstrijdverslag LSVV VR1 – Flevo VR1
Geplaatst op donderdag, 14 april 2016 |Het einde van het seizoen nadert. Nog een paar wedstrijden en dan zit ook seizoen 2015/2016 er weer op. Een laatste blik op de speelkalender leerde dat we nog 2 pittige wedstrijden hadden en 2 wedstrijden die het vinkje “ goed te doen” konden krijgen.
Een van die pittige wedstrijden stond vandaag op het programma. Flevo uit Middenmeer zou langs komen en hoewel hun plek op de ranglijst anders deed vermoeden hadden we het altijd lastig tegen ze. In de heen wedstrijd bleef de beroemde brilstand op de borden staan en hoewel we toen genoeg kansen hadden kwam Flevo met een vlammend slotoffensief waardoor we nog goed wegkwamen met die 0-0.
Vandaag zou het anders zijn. Het weer was uitstekend, rokjesdag zouden sommigen het noemen. Onzin natuurlijk het was korte blauwe broekjesdag. In aanloop van de wedstrijd kwamen we er achter dat onze steun en toeverlaat der wetboeken van de KNVB: Gerard er niet bij zou zijn. Gelukkig kon onze steun en toeverlaat der wapperende vlag: Peter zijn plek innemen. Amy en Elaine zouden dan weer zijn taak overnemen. Peter was er helemaal klaar: trainingsbroek en sportshirt aan, klein probleempje. Peter had na lang voor de kledingkast te hebben gestaan gekozen voor donkerblauw. Een prima keuze ware het niet dat Flevo ook in de kleur speelt. Dus na een snelle kledingwissel was ook Peter er helemaal klaar voor.
Toen iedereen zijn plekje had gevonden op en naast het veld en Peter op zijn fluit blies voor de start van de wedstrijd was er een dame die er net een beetje meer klaar voor was. We waren nog maar amper begonnen en Whitney kreeg de bal op de rand van het strafschopgebied. Nou doet die kleine meid dan altijd twee dingen. Of ze begint aan een slalom waar een alpineskiër nog jaloers op wordt met als gevolg dat een halve defensie radeloos achterblijft OF ze haalt de bal naar haar rechterbeen en krult hem de kruising in met ook dan als gevolg dat er een defensie staat die radeloos en vol verbazing rondkijkt. Mevrouw koos nu voor het laatste en de keeper sprong voor de vorm nog richting de bal maar ook zij wist dat ze compleet kansloos was op deze bal. 1-0 dus en wat een droomstart! Maar mevrouw was nog niet klaar, want na amper 4 minuten spelen begon Whitney aan een solo net buiten het strafschopgebied (optie 1 dus). 1, 2, 3, mensen werden er op het verkeerde been gezet. Totdat ze vlak voor het doel het genoeg vond, de trekker overhaalde en snoeihard de 2-0 aantekende. Was de dadendrang dan nu gestopt? Nee nog niet want toen Peter voor een vrije trap floot op een meter of 20 van het doel wist het geel-blauwe gedeelte van de supporters al genoeg. Dit wordt een doelpunt. Een klein meisje achter de bal, een keeper die inmiddels al wist hoe laat het was en een muurtje die wist dat ze er puur voor de decoratie stonden.
De bal raakte niet meteen de touwen, de keeper van Flevo kan er zowaar nog een hand tegen krijgen maar Maaike maakte, misschien niet eens zo bedoelt, de vernedering compleet. Want een simpele aanname op de buik was genoeg om de bal over de doellijn te krijgen en de 3-0 bij te schrijven.
LSVV nam hierna wat gas terug en Joyce kreeg zowaar af en toe wat te doen. Veel was het niet maar af en toe moest ze wel reddend optreden. Dit kwam met name door de ijzersterke defensie Angela, Mariska,Kirsten en Kirsten waren uitstekend vandaag. De beide Kirstens op de vleugels hadden hun tegenstander in de achterzak. Vooral de Schreuderversie was foutloos vandaag. Dus met 3-0 de rust in. breed glimlachend liepen we van het veld op weg naar de kleedkamer.
Zoals altijd hou ik dan een praatje over wat beter kan en waar we op moeten letten. Vandaag was dat een heel kort praatje want we speelden gewoon fantastisch. Ok af en toe verslapte de concentratie wat maar dat is om het netjes te zeggen: geslachtsgemeenschap hebben met mieren.
Dus hup naar de tweede helft. De opstelling bleef onveranderd. Terwijl we naar het veld liepen vroeg ik Melissa nog om er even twee te maken. Je moet als coach altijd objectief blijven en om heel eerlijk te zijn interesseert het mij geen ene moer wie er scoort, als ze er maar in vliegen. Maar als je het toch een gunde de laatste tijd dan was het wel Melissa. Waar haar partner voorin de ene na de andere tegen de touwen jaagt, lukt het haar maar telkens net niet. Terwijl ze elke wedstrijd maar blijft gaan en blijft proberen. Elke bal die diep wordt gegeven jaagt ze er achteraan als een echte spits. Ook een halve kans is een kans.
Maar goed er staan er nog 10 op het veld en die mochten met z’n allen zorgen voor een hele fijne uitslag. Gelukkig was de tweede helft een kopie van de eerste: eenrichtingsverkeer richting het doel van Flevo. Enig verschil: de keeper hield nu wel ballen tegen. Whitney en Melissa namen keer op keer het doel onder vuur maar de dame in het doel wist nu wel een antwoord te vinden op deze schoten en zo bleef het “maar”3-0 voor ons. Mariska was heel dichtbij toen ze de bal uit een corner meteen op de pantoffel nam, rakelings schoot ze over maar een goede waarschuwing was afgegeven: de corner van LSVV was gevaarlijk.
In de rust hadden Lisette en ik een andere tactiek besproken voor de corners. Lisette zou nu een korte corner opzetten om het stuk leer vervolgens voor het doel te slingeren. Voeg daar dan een stuk of 5 instormende LSVV-dames en je hebt blinde paniek bij Flevo. Een paar keer lukte dit aardig maar halverwege de tweede helft slaagde dit plan op fantastische wijze. Lisette slingerde weer een bal naar voren, de dames bestormde het doel en voordat Melissa de bal tegen de touwen kon jagen deed een verdedigster van Flevo het voor haar. 4-0!
En daar stopte de doelpuntenproductie helaas ook mee. Wat volgde waren nog een paar prachtige kansen en net-niet-doelpunten maar de man die het scorebord bij hield hoefde niet maar van zijn plek te komen. Peter floot voor het einde van de wedstrijd en wat volgde waren 13 blije speelsters en een trotse coach.
Dat was dus een pittige wedstrijd die goed was afgesloten. Volgende week staat een wedstrijd op het programma in de categorie “goed te doen”. Wat heet! Elke keer als ik naar de uitslagen kijk, staar ik likkebaardend naar de uitslag van WMC. 9-0, 13-2,11-1 nederlagen, zo maar een greep van hun uitslagen. En wat deden wij tegen het Malta van de 5e klasse? 2-1 winst. Niet echt een overtuigend resultaat dus.
Dus aanstaande zondag net zo’n wedstrijd als tegen Flevo en dan kunnen we onze ongeslagen status weer uitbreiden naar 5 wedstrijden op rij en wie weet een doelpunt of…. Nee laat maar overschatting is killing kijk maar naar de thuiswedstrijd.
Met vriendelijke groet,
Remco