Wedstrijdverslag LSVV VR1 / ZAP VR1

Geplaatst op dinsdag, 10 november 2015 |

2 weken lang was er geen voetbal voor de dames van LSVV. 2 weken lang was ik niet in de waan  dat 15 vrouwen naar mij luisteren. 2 weken lang geen gebrul naast het voetbalveld. Ik overwoog zelfs nog even om hier naar een leeg voetbalveld te gaan rijden en dan maar 90 minuten lang te gaan brullen. Helaas werd er bij Reiger Boys wel gevoetbald dit weekend.

Dus eindelijk was het weer zover. ZAP zou langs komen. Een tegenstander waar geen peil op te trekken viel als je naar de standen keek. 4-1 winst werd afgewisseld met 5-1 nederlaag. Op onze opstelling kon je ook geen peil trekken. Na uitvoerig beraad waren Kirsten en ondergetekende er toch echt over eens, zo moest hij worden en niet anders. 30 seconde in de wedstrijd en een oplettende Marisa later bleek dat we slechts 10 speelsters het veld in hadden gestuurd, terwijl de KNVB toch echt 11 toestaat.

Het was allemaal wat onwennig, onze vaste steun en toeverlaat en groot kenner van de wetboeken der KNVB, Gerard, was ook niet aanwezig. Wat niet onwennig was, was het spel van de dames. Zoals zo vaak begonnen de dames erg sterk. Het was allemaal eenrichtingsverkeer richting het doel van ZAP. Een openingstreffer kon niet uitblijven en als je het over doelpunten maken hebt dan heb je het de laatste tijd maar over een dame: Whitney. En ook deze keer tekende zij voor de eerste treffer van de dag. Na een mooie aanval die begon bij Marisa en via Melissa uiteindelijk bij onze kleine vliegensvlugge dame terecht kwam. Whitney de dame die een nachtmerrie is voor elke coach. Keer op keer vroeg ik haar om met de bal aan de voet de achterlijn op te zoeken en keer op keer schoot  ze de bal direct door naar een medespeelster, geen dribbel te bekennen. Ach Messi en Ronaldo doen ook altijd waar ze zin in hebben. En als mevrouw dan vervolgens wederom voor een corner aanlegt die voor zoveel paniek zorgt in het strafschopgebied van ZAP dan weet je dat deze dame helemaal niet moet vermoeien met technische of tactische aanpassingen. Het enige wat die corners misten was een goed einde. Keer op keer wisten de dames van ZAP de bal weg te trappen totdat Marisa er zich mee ging bemoeien. Want toen deze dame aan kwam stormen wist de verdedigster van ZAP het echt niet meer. In blinde paniek werkte ze dan maar de bal in eigen doel. En dus mochten we met hulp van ZAP de 2-0 op de borden zetten. Een stand die bij het rustsignaal nog steeds op de borden stond. Toch maar even naar Whitney lopen voor dat we in de kleedkamer waren. Ze vertelde dat ze het helemaal eens was met mijn idee dat ze meer moest dribbelen, maar iets was er met haar bovenbenen waardoor dat wat minder ging, Cruijff had het niet onnavolgbaarder kunnen uitleggen.

In de rust zou Joyce haar keeperskleding inruilen voor het beroemde geel-blauw. Haar keepershirt kon zo weer terug in de tas want veel heeft ze niet te doen gehad vanmiddag. Ook voor haar vervanger tussen de palen, Maaike, zou het een rustig middagje worden. Hoe anders was het langs het veld. Het begon allemaal met een nonchalant geworpen bal van Joyce. Mevrouw was het, en met haar iedereen behalve de scheidsrechter, niet eens over het toekennen van een inworp aan ZAP. De scheidsrechter kon dit gebaar allerminst waarderen en stuurde Joyce voor 10 minuten naar de kant. Een iet wat overdreven beslissing als je het mij vraagt. Hoe Crick er over dacht werd al snel duidelijk. Ik vond hem nog uiterst netjes in zijn bewoordingen maar hij maakte op luide toon duidelijk dat in zijn ogen de scheidsrechter nog maar eens de schoolbanken van de KNVB moest gaan. Dat de scheidsrechter hier niet van gediend was bleek wel toen Crick niet het alleen veld moest verlaten maar zelfs het terrein. Ik hield maar wijselijk mijn mond dicht, nadat ik 2 weken lang het tergend slechte spel van Manchester United heb moeten aanschouwen had ik wel weer zin in een potje kwaliteit voetbal en dat laat ik me door deze fluitist niet afnemen.

Gelukkig had het weinig effect op de dames misschien zelfs wel een positief effect want echt scherp kon je de dames niet noemen nadat ze de kleedkamer waren uitgekomen. ZAP kwam iets te vaak en iets te gevaarlijk in de buurt bij Maaike. Gelukkig hielden de dames de nul en nadat de scheidsrechter in ons voordeel een vrije trap had gegeven op een meter of 20 van het doel kon Whitney wederom aanleggen vandaag. Een streep ging langs alles en iedereen  en nog meer om pas tegen de touwen tot stilstand te komen: 3-0. Wat ook de eindstand zou betekenen. Overwinning voor LSVV! Een hele overtuigende overwinning. Want verdedigend stond het vandaag als een huis. En de toevallige ontdekking van Marisa als aanvallende middenvelder smaakt naar meer. Deze dame was vandaag overal, mee in de aanval om vervolgens net zo snel weer mee te verdedigen. Ik bedenk haar er zelfs van dat ze terwijl de eerste helft nog bezig was de koffie al had ingetapt die wij in de rust kregen. Aanvallend was vandaag Whitney wel de afmaakster maar dit kwam toch mede op het conto van Melissa en Joyce. Hun keiharde werk zorgde er voor dat mevrouw tot 2 keer toe kon aanleggen voor een doelpunt.

Met vriendelijke groet,

Remco